بررسی حذف کروم شش ظرفیتی با استفاده از نانولوله های کربنی تک جداره وچند جداره فعال از محلول های آبی

چکیده مقدمه: فلزات سنگین از جمله آلاینده های مهمی هستند که امروزه غلظت آن ها در محیط زیست با گسترش شهرها و توسعه صنایع افزایش یافته است. یکی از مهمترین فلزات سنگین، کروم است و به صورت اکسیدهای سه و شش ظرفیتی در صنایعی مانند آبکاری، شیشه، سرامیک، دباغی و چرم کاربرد دارد. کروم شش ظرفیتی دارای مخاطرات بهداشتی اثبات شده ای مانند سرطانزایی است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای کارآیی نانولوله های کربنی تک جداره وچند جداره فعال در حذف کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی است. روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه تجربی است که در آن اثر غلظت اولیه کروم، ph ،جرم جاذب و زمان واکنش بر حذف کروم شش ظرفیتی توسط جاذب نانولوله های کربنی تک جداره وچند جداره فعال مورد بررسی قرار گرفته است. برای تهیه جاذب، نانولوله های کربنی تک جداره وچند جداره فعال از پژوهشگاه صنعت نفت ایران (r.i.p.i) تهیه شد. مطالعه روی نمونه های سنتزی حاوی غلظت های 5/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر کروم شش ظرفیتی انجام گرفت. غلظت مقادیر کروم شش ظرفیتی به روش جذب اتمی تعیین گردید. یافته ها: با توجه به نتایج، با افزایش زمان تماس و افزایش غلظت آلاینده، ظرفیت جذب (qe) افزایش و با افزایش ph و افزایش جرم جاذب ظرفیت جذب (qe) کاهش یافته است. داده های این تحقیق نشان داد که بهترین ظرفیت جذب (qe)کروم شش ظرفیتی توسط نانولوله های کربنی تک جداره وچند جداره فعال در مدت زمان 120دقیقه با ph مساوی 3 و غلظت الاینده 2 میلی گرم بر لیتر و مقدار جاذب 4/0 گرم بر لیتر به ترتیب برابر با 94/3 و 74/3 میلی گرم برگرم بدست آمد و بر اساس نتایج بدست آمده کارائی نانولوله های کربنی تک جداره بهتر از چند جداره بوده است، با اینحال اختلاف معنی داری بین نتایج حذف این دو نوع جاذب مشاهده نشده است. نتیجه گیری: نانولوله های کربنی تک جداره فعال نسبت به چند جداره فعال جاذبی مؤثرتر در حذف کروم شش ظرفیتی از محلول های آبی می باشند.